Władze samorządowe Miasta i Gminy Krasnobród w latach 1999-2002 zleciły przeprowadzenie kompleksowych prac i badań mających na celu uznanie Krasnobrodu za uzdrowisko. Twórcą koncepcji uzdrowiska był założyciel i wieloletni Prezes Zarządu Izby Gospodarczej „Uzdrowiska Polskie” prof. Andrzej Madeyski.
Punktem wyjściowym dla nadania Krasnobrodowi statutu uzdrowiska były znane walory klimatyczne, letniskowe, krajobrazowe tej miejscowości, tradycje uzdrowiskowe oraz zainteresowanie społeczeństwa urządzeniem uzdrowiska. Badania lokalnego klimatu przeprowadził Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk. Badania te wykazały, że warunki bioklimatyczne Krasnobrodu posiadają walory lecznicze i pozwalają na prowadzenie lecznictwa uzdrowiskowego. Również stan sanitarny powietrza jest bardzo dobry, gdyż stężenia zanieczyszczeń nie przekraczają norm dla uzdrowisk i terenów specjalnie chronionych. W uzdrowisku wymagane jest istnienie zasobów naturalnych w postaci wód leczniczych lub borowiny. Krasnobród posiada wody lecznicze oraz złoża borowiny. Istnieje możliwość uzyskania w Krasnobrodzie solanki o wysokim stężeniu, lecz ze względu na bardzo wysokie nakłady inwestycyjne odstąpiono w pierwszym etapie tworzenia uzdrowiska od inwestycji związanych z wydobyciem wód solankowych. Zakłada się pozyskanie inwestorów zainteresowanych zagospodarowaniem we współpracy z samorządem lokalnym złóż wód leczniczych. W przypadku uzyskania wód mineralnych drogą głębokich wierceń Krasnobród mógłby zyskać prawo do nazwy Krasnobród Zdrój (przydawka „Zdrój” przysługuje jedynie uzdrowiskom posiadającym wody lecznicze, a więc zdrojowiskom). Przeprowadzono badania geologiczne w celu udokumentowania istniejących na terenie Gminy Krasnobród złóż borowinowych. Borowina jest podstawowym tworzywem przy leczeniu chorób narządów ruchu oraz chorób reumatycznych. Badania wykazały, że pokłady torfu złoża „Majdan Wielki” spełniają wymagania określone dla borowiny, przydatnej w leczeniu balneologicznym do zawijań, okładów i kąpieli. Rada Ministrów rozporządzeniem z dnia 18 grudnia 2001r. zaliczyła torfy ze złoża „Majdan Wielki” do kopalin leczniczych. Zasoby udokumentowanego złoża borowinowego są bardzo duże i pokryją potrzeby na wiele pokoleń. Krasnobród spełnia też wymagane dla uzdrowisk walory krajobrazowe oraz posiada odpowiednią infrastrukturę komunalną.
30 lipca 2002 r. Rząd RP uznał Krasnobród za uzdrowisko. Tym samym nasze miasteczko stało się drugim obok Nałęczowa uzdrowiskiem w województwie lubelskim.
